Het is verleidelijk om vooral met de korte termijn bezig te zijn: de Brexit, Nederlandse verkiezingen in maart 2017 of wellicht het kerstdiner dit jaar. Maar hoe ziet de wereld er in 2045 uit?
Over dertig jaar zullen we sommige dingen om ons heen niet meer herkennen, bleek toen we die vraag stelden aan de beste uitvinders die voor het Pentagon werken.
Het Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) zit achter een aantal van de grootste innovaties in militaire zaken. Veel van die ontwikkelingen hebben op één of andere manier hun weg gevonden in de civiele wereld. Denk aan GPS, internet en geavanceerde robotica.
Robots en kunstmatige intelligentie zullen een heel aantal branches blijvend en onherkenbaar veranderen. Drones zullen een alledaags fenomeen worden en zelfrijdende auto’s gaan je forenzenritje een portie dragelijker maken.
Maar de DARPA-bollebozen hebben nog grotere ideeën. In een video getiteld ‘Forward to the Future’ leggen drie onderzoekers uit wat volgens hen realiteit zal zijn in dertig jaar tijd.
Neurowetenschapper en directeur van DARPA's Biological Technologies Office Dr. Justin Sanchez, gelooft dat we op een zeker moment objecten met ons brein zullen kunnen controleren.
"Stel je voor: een wereld waarin je slechts je gedachten nodig hebt om je omgeving te controleren. Stel je voor dat je huis reageert op de wensen in je gedachten of dat je communiceert met vrienden en familie louter via de neurale activiteit van je brein."
Volgens Sanchez werkt DARPA momenteel aan neurotechnologie die dit soort science fiction werkelijkheid kan maken. Doorbraken bestaan nu al, in de vorm van hersenimplantaten die protheses controleren.
Vorige week nog demonstreerde DARPA verbazingwekkende technologie voor het eerst. Een verlamde man herwon gevoel in zijn handen met hersenimplantaten die hem 'het gevoel gaven alsof zijn eigen hand aangeraakt werd'.
De toekomst houdt niet op bij hersenimplantaten. De objecten en gebouwen om ons heen zullen we ook anders bouwen en ervaren, aldus Stefanie Tompkins, geoloog en directeur van het DARPA Defense Sciences Office.
Straks bouwen we met materialen die zowel enorm sterk als verderlicht zijn. Een simpele uitleg luidt als volgt: een wolkenkrabber van materialen die zo sterk zijn als staal maar zo licht als koolstofvezel. Op moleculair niveau wordt dat een stuk ingewikkelder.
Tompkins legt het uit in de volgende woorden: "Over dertig jaar stel ik me een wereld voor waarin we niet eens de materialen om ons heen herkennen."
Onze relatie met de machines om ons heen, gaat enorm veranderen, zegt luchtvaartingenieur Pam Melroy, die ook een voormalig astronaut is en plaatsvervangend directeur van het DARPA Tactical Technologies Office. "Ik denk dat we met een simpel stemcommando of één knop dingen veel intelligenter gedaan kunnen krijgen dan nu, met toetsenborden of rudimentaire spraakherkenning."
Melroy voegt toe: "Neem de landing van een vliegtuig. Nu zijn er meerdere stappen nodig om jezelf daarop voor te bereiden. Navigeren, afremmen, de motoren klaarmaken en het landingsgestel uitklappen. Al die dingen moeten in de juiste volgorde gedaan worden."
In plaats daarvan stelt Melroy zich een landing voor die net zo simpel is als de aankondiging richting de stewardessen: 'Prepare for landing'. In 2045 zou het best kunnen zijn dat een piloot alleen die drie woorden hoeft te zeggen en dat de computer dan weet welke acties hij moet doorlopen om dat voor elkaar te krijgen.
Alhoewel, met kunstmatige intelligentie is een piloot wellicht niet eens nodig.
"Onze wereld zal bol staan van dit soort voorbeelden, waarbij we onze intenties direct communiceren en complexe uitkomsten bereiken door samen te werken."
